Rola sieci społecznych w procesie mobilizacji do działania w argentyńskim ruchu Ni Una Menos

Projekt NCN ( PRELUDIUM 14 Nr 2017/27/N/HS6/00952 ) – 2018-2020

Kierownik: Dagmara Szczepańska

Streszczenie

Celem projektu jest określenie, które grupy społeczne odgrywają najistotniejszą rolę przy tworzeniu indywidualnej motywacji do udziału w ruchu społecznym. W ostatnich latach masowe protesty stały się ważnym elementem naszej rzeczywistości, dlatego należy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ludzie decydują się w nich uczestniczyć. Wiele powodów może wpływać
na gotowość danej osoby do sprzymierzenia się z postulatami konkretnej inicjatywy oddolnej i wzięcia udziału w wydarzeniach przez nią organizowanych. Jak ustalili już badacze zajmujący się zachowaniami politycznymi, mogą to być przyczyny związane z pojawieniem się silnych emocji, poczucia przynależności do grupy reprezentującej dane poglądy lub wartości, zmianami politycznymi i inne. Nie wiemy jednak jaki wpływ ma nasze najbliższe otoczenie na przekazanie nam informacji mogących wywołać konkretne reakcje, tutaj
związane z udziałem w ruchu. Aby osiągnąć powyższy cel, badania obejmą argentyński ruchu protestu Ni Una Menos. Inicjatywa ta została wybrana jako przedmiot projektu ze względu na swoją skalę, zasięg oraz poruszaną tematykę. Powstała ona w 2015 roku jako reakcja na wzrastającą liczbę przypadków morderstw kobiet w tym kraju. Po raz pierwszy problem przemocy wobec kobiet został wtedy ukazany publicznie, a w marszach wzięły udział setki tysięcy osób. Taka reakcja społeczeństwa argentyńskiego nie tylko pokazała skalę zjawiska przemocy, ale też udowodniła,
że jest to temat wywołujący silne emocje i niezwykle ważny dla społeczeństwa. Od tamtej pory organizowanych było wiele kolejnych marszów, także za granicą, co pozwala sądzić,
że Ni Una Menos nieprędko zniknie z przestrzeni publicznej.

Badanie ruchów społecznych z perspektywy uczestnika pozwala lepiej zrozumieć jak powstają motywacje do działania w ruchu. Badania przewidziane do realizacji w tym projekcie składają się z zebrania materiałów poprzez przeprowadzenie wywiadów z wybranymi działaczkami i działaczami ruchu Ni Una Menos. Celem wywiadu jest przede wszystkim odtworzenie własnych doświadczeń związanych z przyłączeniem się do ruchu. W trakcie analizy treści wywiadów, określony zostanie rodzaj motywacji wpływającej na podjęcie decyzji o uczestnictwie, oraz wskazane zostaną te grupy, które najsilniej na nią wpłynęły.