Polska władza wykonawcza: pochodzenie społeczne, kariery i zasoby jej członków. Wkład do Socjologii polskiego pola władzy (1989-2020).

Polish For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Projekt NCN ( OPUS 16 Nr 2018/31/B/HS6/03507 ) – 2019- 2022

Kierownik: Andrzej Turkowski & Valentin Behr

Streszczenie

Od 1989 roku, który oznaczał koniec Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) i początek III Rzeczpospolitej Polska miała 18 rządów. Niektórzy polscy ministrowie są dobrze znani (Bronisław Geremek, Leszek Balcerowicz, Jarosław i Lech Kaczyńscy), nie wiemy natomiast wiele o nich jako o grupie społecznej, czyli jako o przedstawicielach polskiej elity. Celem niniejszego projektu badawczego jest poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania: kim są członkowie polskiego rządu? Jakie jest ich pochodzenie społeczne, polityczne oraz ich wykształcenie? Jak możemy scharakteryzować kariery polityczne w Polsce? W jakim stopniu polska elita dzieli się na konkurujące ze sobą grupy, które mogą liczyć na zróżnicowane zasoby społeczne (kapitał gospodarczy, kulturowy, społeczny, biurokratyczny, polityczny)? Czy występuje jakiś przepływ ludzi między jednym polem lub sektorem do innego(np. od pola politycznego do pola biznesu), w ramach szerszego pola władzy? W oparciu o socjologiczne podejście do polskiej władzy wykonawczej projekt ten ma na celu zbadanie produkcji i reprodukcji społecznej elit politycznych, ich obiegu w ramach pola władzy oraz w ostatecznym rozrachunku, autonomii pola politycznego w Polsce. W projekcie badawczym wykorzystane zostaną metody statystyczne (prozopografia) oraz wywiady biograficzne w celu uzyskania oryginalnych danych na temat pochodzenia polskich ministrów.

Wyniki tego projektu będą miały wpływ na rozwój badań w Polsce. Przede wszystkim, przyczynią się do rozpowszechnienia francuskiej socjologii politycznej, nawiązując do dzieł Pierre’a Bourdieu, a także popularyzują one narzędzia metodologiczne, z których rzadko korzystają polscy socjologowie. Wreszcie, przyczynią się do interdyscyplinarnego dialogu, w szczególności z polskimi socjologami, politologami i historykami.